Το El
Sistema στη Βενεζουέλα προσφέρει μουσική εκπαίδευση σε φτωχά παιδιά
Τhe Economist
TRICIA Tunstall
Changing Lives: Gustavo Dudamel, El Sistema, and the Tranformative Power
of Music
εκδ. W.
W. Norton, σελ.
320
Στη συζήτηση για την αξία των καλλιτεχνικών μαθημάτων
στα σχολεία, ένα αποστομωτικό επιχείρημα έρχεται από τη Βενεζουέλα, μια χώρα
που οι περισσότεροι τη γνωρίζουμε για άλλα πράγματα: το πετρέλαιό της, τις
φυσικές ομορφιές, την υψηλή εγκληματικότητα, τον Ούγκο Τσάβες. Η χώρα όμως
είναι επίσης η πατρίδα του El Sistema, ενός δικτύου από νεανικές ορχήστρες που
ιδρύθηκε το 1975 και που έχει εκπαιδεύσει αναρίθμητα παιδιά από υποβαθμισμένες
συνοικίες, μετατρέποντάς τα σε επιτυχημένους επαγγελματίες μουσικούς. Ο
απόφοιτος–αστέρι του Sistema είναι ο Γκουστάβο Ντυνταμέλ, ο οποίος, μεταξύ
πολλών άλλων, είναι ο μουσικός διευθυντής της Φιλαρμονικής του Λος Αντζελες.
Πρόσφατα πραγματοποίησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για να τιμηθεί η εκατονταετηρίδα
από τον θάνατο του Γκούσταφ Μάλερ, διευθύνοντας όλες τις συμφωνίες του συνθέτη
τόσο με τη Φιλαρμονική του Λος Αντζελες όσο και με τη Συμφωνική Ορχήστρα Σιμόν
Μπολίβαρ της Βενεζουέλας, την alma mater του.
Η αντίληψη του Sistema έχει αρχίσει να ταξιδεύει, με
νέα πιλοτικά προγράμματα στη Βραζιλία, στη Σκωτία και σε άλλες χώρες που
αντιμετωπίζουν προβλήματα υποβάθμισης αστικών περιοχών. Η σχεδόν μυθολογική
φήμη του El Sistema έχει ενισχυθεί από τον ενθουσιασμό του Κλάουντιο Αμπάντο,
του Σάιμον Ρατλ και άλλων παγκοσμίου φήμης μουσικών, καθώς και από μια
υπεραισιόδοξη αντίληψη που εκφράζεται σε πλούσιες χώρες πως η τέχνη μπορεί να
θεραπεύσει όλα τα κακά. Ο ιδρυτής του El Sistema, ο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου, έχει
μάλιστα προταθεί για Νομπέλ Ειρήνης.
